นพนภัส

พลังงานไฟฟ้า ให้ กฟผ. มีอำนาจ (๑) เดินสายส่งไฟฟ้าหรือสายจำหน่ายไฟฟ้าไปใต้ เหนือ ตามหรือข้ามพื้นดินของ บุคคลใด ปักหรือตั้งเสาสถานีไฟฟ้าย่อยหรืออุปกรณ์อื่น ลงในหรือบนพื้นดินของบุคคลใดซึ่งมิใช่เป็น ที่ตั้งโรงเรือน (๒) ประกาศกำหนดเขตเดินสายไฟฟ้าเพื่อประโยชน์แห่งความปลอดภัยในการส่ง พลังงานไฟฟ้า โดยประกาศไว้ ณ ที่ว่าการอำเภอแห่งท้องที่ซึ่งที่ดินนั้นตั้งอยู่ และจัดทำเครื่องหมาย แสดงไว้ในที่ที่ประกาศกำหนดเขตนั้นตามสมควร...”
คดีนี้การไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทยผู้ถูกฟ้องคดี เป็นรัฐวิสาหกิจที่ตั้งขึ้นโดยพระราชบัญญัติ มีอำนาจหน้าที่ในการผลิต จัดให้ได้มา จัดส่งหรือจำหน่ายพลังงานไฟฟ้าให้แก่การไฟฟ้านครหลวง หารไฟฟ้าส่วนภูมิภาค ฯลฯ ซึ่งเป็นกิจการด้านสาธารณูปโภคที่สำคัญและจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับประชาชน อันเป็นการจัดทำบริการสาธารณะหรือกิจการทางปกครองอย่างหนึ่ง ดังนั้นในการส่งและจำหน่ายพลังงานไฟฟ้า กฎหมายจึงให้อำนาจรัฐแก่ผู้ถูกฟ้องคดีในการประกาศกำหนดเขตเดินสายไฟฟ้าเพื่อประโยชน์แห่งความปลอดภัยในการส่งพลังงานไฟฟ้า และเดินสายส่งไฟฟ้าหรือสายจำหน่ายไฟฟ้า ไปใต้ เหนือ ตามหรือข้ามพื้นดินของบุคคลใด ปักหรือตั้งเสาลงในหรือบนที่ดินของบุคคลใด ตามมาตรา 29 วรรคหนึ่ง (1) และ (2) แห่งพระราชบัญญัติการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย พ.ศ. ๒๕๑๑ การที่ผู้ถูกฟ้องคดีได้มีประกาศ เรื่องเขตเดินสายไฟฟ้า สายส่งไฟฟ้า 230 กิโลโวล์.....เพื่อปรับปรุงระบบโครงข่ายเดิม และกำหนดจุดติดตั้งเสาไฟฟ้าแรงสูงในที่ดินของผู้ฟ้องคดี เป็นการใช้อำนาจตามมาตรา29 วรรคหนึ่ง (1) และ (2) แห่งพระราชบัญญัติการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย พ.ศ. ๒๕๑๑ เท่าที่จำเป็นและไม่กระทบกระเทือนสาระสำคัญแห่งสิทธิในการใช้สอยที่ดินของผู้ฟ้องคดี  การกระทำของผู้ถูกฟ้องคดีดังกล่าวจึงชอบด้วยกฎหมาย